Deranje iz sveg grla umjesto trezvenije i mističnije liturgije
![](javascript:show_photo("photo/normal/11455.jpg"))
Knjiga senatora Marcella Pere (u izdanju Verbuma), uglednog političara i filozofa, agnostika i liberala, u kojoj se zalaže za davanje punog značaja kršćanstvu u društvenom životu jer to vidi kao jedini izlaz za budućnost Europe.
Kao što Montesquieu opisuje Europu svoga vremena koristeći se slikom perzijanske karavane koja putuje uzduž i poprijeko i piše Perzijska pisma, tako i Pera opisuje Europu svoga vremena iz perspektive jednog amerikanca Johnnya koji svojoj djevojci Danielle piše Američka pisma. Johnny o Crkvi piše ovo:
“Samo su crkve drukčije od naših: mnogo su starije i ljepše, ali općenito vjerski su obredi pusti ili im pak prisustvuju samo starije žene, a onda ne mogu ti dočarati, krici, pjevanje iz svega grla, zapravo deranje kao da smo na pjevačkome festivalu ili na nekom našem rodeu prije natjecanja. Na sreću, tvrde mi da je sada papa Benedikt XVI. ponovno uveo stari obred na latinskome i možda će sve postati trezvenije i mističnije. Bye for now, odlazim u Frankfurt.” (str. 68.)
“Crkva. Dany, već sam u Vječnome gradu i danas ti pišem o Crkvi. Učinit ću to sažeto jer je tema neizmjerna. Ti znaš moje mišljenje: vrlo sam privržen našemu američkom modelu ‘zidu razdvajanja’, koji su nači oci podigli da čuva ne državu, kako ovdje misle, nego vjersku slobodu. U Europi nije tako: budući da se Crkva više puta našla protiv nacionalnih država koje su nastajale i budući da je potom bila prisiljena tražiti modus vivendi, ovdje su na snazi konkordati. Nema dvojbe da Crkva iz toga izvlači koristi, ali mi se čini da je to na uštrb duhovnoga ugleda njezina učiteljstva. Ako dopustiš da te država financira i od nje dobivaš korist i povlastice, onda moraš platiti cijenu, moraš se obuzdavati i katkada čak zatvoriti usta. Veliki papa Ivan Pavao II. svojom glasovitom pobudnicom iz 2003. Crkva u Europi grmio je protiv odbijanja bilo kakva spomena kršćanstva među korijenima Europe, ali onda se sve riješilo, čini mi se bez previše prigovora od strane same Crkve, dogovorenom zaštitom nacionalnih konkordata: Europa se nije htjela priznati kršćanskom, ali je kršćanskim ustanovama priznala zaštićeni položaj. Drukčiji vid mi je slabo uvjerljiv…
Da ti skratim, imam dojam da, osobito nakon Drugoga vatikanskoga sabora, Crkva malo previše koketira s modernošću. To je pogrješka jer je vodi na područje politike, dijeli je baš kao što se događa u politici na ‘konzervativce’ i ‘naprednjake’ i naposljetku izvrgava opasnosti da joj potkopa ugled baš kao i politici. Je li slučajno što se mnoštvo naroda zbija oko Benedikta XVI., kao prije oko Ivana Pavla II., dok se crkve i dalje prazne?” (str. 70-71.)
El Papa en Tierra Santa suscita vocaciones en el Camino Neocatecumenal
Lunes, 18 de mayo de 2009
(ZENIT.org).- Más de 7.000 jóvenes europeos, junto a otros pocos llegados de Australia y Puerto Rico, participaron este sábado en la tarde en una fiesta vocacional en el Monte de las Bienaventuranzas, en Galilea, que el Camino Neocatecumenal celebró como colofón a la visita de Benedicto XVI.
“Los más numerosos fueron los italianos y españoles que, como el resto de jóvenes, peregrinaron durante más de una semana por Tierra Santa para acompañar a Benedicto XVI” en uno de los viajes más importantes de su pontificado, explica a ZENIT Álvaro de Juana, uno de los encargados de la coordinación de la información del Camino Neocatecumenal.
El encuentro vocacional estuvo presidido por el arzobispo de Galilea del rito greco-melquita, monseñor Elías Chacour, acompañado de diversos patriarcas de otros ritos católicos y de algunos párrocos de Galilea. Contó con la presencia de los responsables de esta iniciación cristiana de adultos, los españoles Kiko Argüello y Carmen Hernández y el sacerdote italiano Mario Pezzi, además de estar presentes los embajadores de Italia, Polonia, Croacia, Albania y Malta, entre otras muchas personalidades.
En la celebración también participó el arzobispo de Maracaibo (Venezuela), monseñor Ubaldo Ramón Santana, que acompaña estos días a dos comunidades que han finalizado el Camino y se encuentran renovando las promesas bautismales.
Junto a los miles de jóvenes de Europa, participaron las comunidades neocatecumenales de Israel y las Hermanas de la Adoración Perpetua del Santísimo Sacramento, que quisieron vivir el encuentro vocacional celebrado junto a la Domus Galilaeae, la Casa de retiro y estudios inaugurada por Juan Pablo II en el año 2000, que acoge a los miembros de las comunidades que han terminado el Camino Neocatecumenal.
En el encuentro estuvo presente la piedra que bendijo Benedicto XVI para el Parque que, en memoria de Juan Pablo II, se construirá en el Monte de las Bienaventuranzas, en el lugar donde el pontífice presidió una multitudinaria eucaristía con miles de jóvenes durante su viaje apostólico a Tierra Santa durante el Jubileo del año 2000.
“Tras el anuncio del Kerygma –la Buena Noticia de Cristo muerto y resucitado– por parte de Kiko Argüello, el Arzobispo de Galilea animó a los peregrinos a evangelizar y llevar al mundo entero el mensaje de Cristo”, explica de Juana.
“El momento más importante y emotivo -reconoce– fue sin duda el ‘sí’ al Señor que 400 chicos dieron para ofrecer su vida a Cristo como sacerdotes y la disponibilidad de 200 chicas a la vida consagrada; llamada que cada uno de ellos deberá discernir a partir de ahora”.
Dragi Marijane,
komentar nije slanje članaka, nego komentiranje postova. Ako biste taj članak preveli na hrvatski rado ćemo ga staviti u post.
S poštovanjem
Ok. Kad nesto zanimljivo nađem, pokušat ću prevesti i poslati.
Božji mir svima!
Ja sam dovoljno razumjela.
A sada da kažem svoje mišljenje; euharistija je prebučna i nedostojanstvena sa svim onim bubnjevima, frulama, defom i ne znam čime sve ne, a sv. misa je dostojanstvena uz laganu pratnju orgulja i još ako je pjevana na latinskom jeziku, ajme divote…
Trebalo bi ponovno uvesti latinske mise uz latinske napjeve i pratnju orgulja, mnogim ljudima nedostaje sve to.
Pogani sa NP uništiše sve…